Zwiedzanie atrakcji kulturowych Suchej Beskidzkiej, Stryszawy i Lachowic
Zwiedzanie Suchej Beskidzkiej: Zespół Klasztorno-Kościelny, Karczma Rzym, Zamek Komorowskich, park zamkowy , przejazd do Stryszawy, zwiedzanie muzeum zabawki ludowej, przejazd do Lachowic, zwiedzanie drewnianego kościoła p.w. Św. Ap. Piotra i Pawła.
Zespół Klasztorno- Kościelny w Suchej Beskidzkiej – tworzą piękne pod względem architektonicznym i stylistycznym budowle wraz z budynkiem klasztornym oraz czterema kaplicami. Stary kościół o typowo gotyckiej bryle i renesansowych elementach dekoracyjnych wraz z budynkiem klasztornym, który obecnie pełni funkcję plebani, wzniesiony został
z fundacji byłego właściciela Suchej - Piotra Komorowskiego, w latach 1613 -1614. Stary kościół połączony został z nowym kościołem za pomocą parterowej przewiązki, która pełni również rolę zakrystii. Zaprojektowany przez Teodora Talowskiego został wzniesiony w latach 1897 - 1908. Głównymi fundatorami świątyni byli Braniccy oraz suscy kolejarze. Bryła kościoła łącząca w sobie elementy malowniczego eklektyzmu, zwłaszcza gotyku i stylu romańskiego jest jednym z najwspanialszych dzieł polskiego architekta.
Karczma Rzym – w Suchej Beskidzkiej – drewniany budynek wybudowany na kamiennej podmurówce z końca XVIII wieku. Unikalny przykład dawnej karczmy o walorach artystycznych, często wymieniana w literaturze fachowej. To właśnie tu Adam Mickiewicz umieścił akcję ballady „ Pani Twardowska”. Po dziś dzień Karczma jest otwarta nie tylko dla odwiedzających, ale również dla chętnych posmakowania staropolskiej kuchni. Wchodząc do Karczmy Rzym mamy wrażenie jakby czas się zatrzymał. Panuje tu półmrok, stąpamy po skrzypiących deskach, we wnętrzach można spotkać diabła Mefistofelesa, z którym pan Twardowski zawarł pakt. Przedsionek Karczmy Rzym jest również miejscem sprzedaży pamiątek regionalnych.
Zamek Komorowskich w Suchej Beskidzkiej – zwany także Małym Wawelem. to jeden
z najpiękniejszych obiektów architektury renesansowej w Polsce. Zamek położony jest u stóp góry Jasień, niedaleko ujścia Stryszawki do Skawy. Znajduje się kilkaset metrów na północ od centrum miasta. Dzisiaj to centrum kultury, sztuki i nauki dla całego regionu. W swojej prawie sześciowiekowej historii był własnością pięciu rodzin szlacheckich: Castiglione-Suskich, Komorowskich, Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich, a obecnie, po uregulowaniu stanu prawnego – Gminy Sucha Beskidzka. Najstarszą część zamku, widoczną w skrzydle południowo- -wschodnim wzniósł w l. 1554-1558 Kasper Castiglione – Suski, złotnik krakowski o pochodzeniu włoskim, nie wykluczone, że w miejscu starszego założenia dworskiego. Kolejny z właścicieli Piotr Komorowski, w l. 1608-1630 dokonał jego rozbudowy w okazałą rezydencję magnacką w stylu renesansowym, wzorowaną na zamku królewskim w Krakowie. W 1608 zamek trafił w ręce Komorowskich, i wtedy dokonano znacznej części rozbudowy
W czasie I wojny światowej w zamku funkcjonował szpital Polskiego Czerwonego Krzyża. Po wybuchu II wojny światowej, gdy ostatni prywatny właściciel Juliusz Tarnowski wraz z rodziną udał się na emigrację, rezydencję zajęli Niemcy, a później wojska radzieckie. Sama budowla (w przeciwieństwie do jej wnętrz), nie ucierpiała zbytnio w czasie wojennej pożogi, jednak wyposażenie oraz bezcenne zbiory biblioteczno-muzealne uległy rozproszeniu, rabunkom i dewastacji. Tylko część z nich zdołano uratować i włączyć w składksięgozbiorów różnych bibliotek na terenie Polski.
W zamku swoją siedzibę mają: Muzeum Miejskie Suchej Beskidzkiej wraz z Punktem Informacji Turystycznej działającym w ramach Małopolskiego Systemu Informacji Turystycznej, Miejski Ośrodek Kultury-Zamek wraz z Galerią Sztuki, Wyższa Szkoła Turystyki i Ekologii, Towarzystwo Miłośników Ziemi Suskiej, Łucznicze Towarzystwo Sportowe „Zamek Suski” oraz hotel i restauracja „Kasper Suski”.
Zamek jako niezwykle piękna i kulturotwórcza przestrzeń jest miejscem licznych imprez okolicznościowych, sympozjów, konferencji naukowych oraz koncertów.
W sąsiedztwie zamku, od jego południowej strony znajduje się obszerny park o XIX-wiecznym założeniu. Na południowym krańcu parku znajduje się tzw. Domek Ogrodnika, dawne zabudowania gospodarcze zamku. Obecnie mieści się w nich Muzeum Ziemi Suskiej.
Beskidzkie Centrum Zabawki Drewnianej w Stryszawie - W ramach projektu projektu „Chronimy dziedzictwo kulturowe członków Euroregionu Beskidy - gmin Gbelany i Stryszawa" w ramach Programu Współpracy Trans-granicznej Rzeczpospolita Polska - Republika Słowacka 2007-2013. Głównym celem projektu, po stronie polskiej, był remont i adaptacja przejętego przez gminę w 2007 roku, wówczas nieużytkowanego i niszczejącego, pochodzącego z poł. XIX w. zabytkowego dworku - leśniczówki tak aby służył celom kulturalno - społecznym. Utworzono również „Beskidzkie Centrum Zabawki Ludowej” z ośrodkiem dokumentacyjnym i stałą ekspozycją, punktem sprzedaży zabawek i innych wyrobów regionalnych. W ramach projektu powstała również pracownia informatyczno- multimedialna i punkt informacji turystycznej. Realizacja projektu pozwoliła uchronić niszczejący budynek i ocalić jego historyczną wartość.
Zabawki twórców z ośrodka żywiecko-suskiego eksponowane są w największych krajowych placówkach muzealnych posiadających zbiory sztuki ludowej. Koniki, ptaszki, bryczki, klepoki prezentowane były i są na licznych światowych i krajowych wystawach. W stryszawskiej gminie, którą śmiało można uznać za centrum polskiego zabawkarstwa, nie było dotychczas, poza skromną wystawą w pomieszczeniach Warsztatów Twórczych, miejsca gdzie można
by było umieścić stałą ekspozycję i stworzyć ośrodek dokumentacji.
Kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Lachowicach - drewniany kościół parafialny parafii śś. Ap. Piotra i Pawła w Lachowicach, którego powstanie datuje się na koniec wieku XVIII. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.
Inicjatorka budowy była hrabina Teresa Pankracja Wielopolska. Kościół położony jest
na nieznacznym wzniesieniu nad wsią, pośród cmentarza, otoczony starymi drzewami i parkanem z belek wiązanych na zrąb, Po lewej stronie kościoła współczesna, drewniana dzwonnica. Wyposażenie kościoła w większości późnobarokowe. Na cmentarzu zmarli chowani są do dnia dzisiejszego.
Zapisz się do newslettera,
otrzymuj informacje o rabatach!